Szacuje się, że od 300.000 do 600.000 osób pracuje w charakterze opiekunek i opiekunów osób starszych w Niemczech, zajmując się nimi w ich gospodarstwach domowych. Nielegalne zatrudnienie oraz wysoki wskaźnik fluktuacji utrudniają uzyskanie bardziej precyzyjnych i wiarygodnych danych liczbowych. Praca owych „Live-Ins” wymaga zamieszkania wraz z podopiecznymi, zajmowania się nimi, dbania o dom, przygotowywania posiłków i bycia do ich dyspozycji na wezwanie przez całą dobę.
Aktualnie osoby te pochodzą głównie z Polski, ale coraz częściej także z Rumunii, Bułgarii, Węgier, Czech, Słowacji i Chorwacji. Wymaganie wykonywania czynności medycznych oraz prac domowych, które nie zostały zawarte w umownym zakresie obowiązków, wątpliwe modele zatrudnienia, nieprzejrzyste opisy stanowisk pracy, niskie wynagrodzenie, brak odpowiedniej znajomości języka czy izolacja społeczna – to tylko niektóre z problemów, z którymi borykają się kobiety w średnim wieku, które to w przeważającej części podejmują pracę jako opiekunki osób starszych w Niemczech.
Od czerwca 2019 r. polskojęzyczni, a od czerwca 2021 r. również bułgarsko-, chorwacko-, rumuńsko-, czesko- i słowackojęzyczni “Live-Ins” otrzymują wsparcie w egzekwowaniu swoich praw. Podstawę do tego stanowi bardzo duży zasięg medialny i obiecujące podejście doradcze projektu „Doradztwo Migracyjne 4.0“, które umożliwia dotarcie do grupy docelowej w mediach społecznościowych, gdzie grupa ta szuka informacji oraz wymienia się infomacjami na temat życia i pracy w Niemczech. Minor oferuje zatem osobom zagrożonym prekaryzacją i wyzyskiem kompetentne i niezależne od miejsca zamieszkania informacje oraz doradztwo.
